Αν και έχουν γραφτεί πολλά σχετικά με τη διαπολιτισμική διαπραγμάτευση και τον ρόλο της νοοτροπίας των συμμετεχόντων στη διεθνή Διαμεσολάβηση, δεν συμβαίνει το ίδιο σχετικά με τον ρόλο της εταιρικής νοοτροπίας στη Διαμεσολάβηση.

Κάθε εταιρεία, είτε πρόκειται για μικρή οικογενειακή επιχείρηση είτε για μεγάλη πολυεθνική, έχει το δικό της σύνολο γραπτών ή άγραφων αξιών, στόχων και τρόπων λειτουργίας. Μερικές φορές αυτά γίνονται γνωστά π.χ. μέσω της ιστοσελίδας της εταιρείας, ενώ σε άλλες περιπτώσεις αντιπροσωπεύουν αδιάσπαστες οικογενειακές αξίες που υιοθετούνται επί σειρά γενεών.

Ένα ερώτημα που τίθεται σε περίπτωση που μια επιχειρηματική διαμάχη υπαχθεί σε Διαμεσολάβηση είναι αν η επιχειρηματική / εταιρική νοοτροπία των μερών αναγνωρίζει τη μεσολαβητική προσέγγιση των διαφορών και αν η τελευταία είναι συμβατή με τις αξίες της εταιρείας. Ορισμένες εταιρείες δεν διστάζουν να υποχωρήσουν, προκειμένου να ικανοποιήσουν τους πελάτες, τους προμηθευτές και τους επιχειρηματικούς τους εταίρους, ενώ άλλες είναι περισσότερο ανταγωνιστικές και προσανατολίζονται στην έντονη δικαστική αντιδικία. Ένας καλός Διαμεσολαβητής θα προσπαθήσει να το ανακαλύψει αυτό το συντομότερο δυνατόν.

Στη συνέχεια, έχει ιδιαίτερη σημασία ο τρόπος με τον οποίο η νοοτροπία των μερών θα επηρεάσει τη διεξαγωγή της Διαμεσολάβησης. Ορισμένες εταιρείες, ιδιαίτερα μεγάλες με χωριστά, διακριτά τμήματα, απαιτούν αυτά να αναφέρονται σε δύο προϊσταμένους, έναν σε γεωγραφικό και έναν σε λειτουργικό επίπεδο. Μια τέτοια διαδικασία λήψης αποφάσεων χαρακτηρίζεται από ενδημικές καθυστερήσεις και εσωτερικές διαφωνίες. Αντίθετα, σε πολλές μικρότερες οικογενειακές επιχειρήσεις απαιτείται η έγκριση μόνο των ιδιοκτητών.

Ορισμένες εταιρείες, κυρίως οι εισηγμένες στο χρηματιστήριο, αισθάνονται πιο εκτεθειμένες και είναι επιφυλακτικές να προβούν σε παραχωρήσεις προς τον αντισυμβαλλόμενό τους στο πλαίσιο της Διαμεσολάβησης, καθώς στη συνέχεια θα πρέπει να κάνουν το ίδιο για όλους. Όσο μεγαλύτερη είναι η εταιρεία, τόσο πιο περίπλοκη και άκαμπτη μπορεί να είναι αυτή η προσέγγιση. Κάτι τέτοιο, βέβαια, μπορεί να αντιμετωπιστεί με βάση τις θεμελιώδεις αρχές της Διαμεσολάβησης, όπως η εμπιστευτικότητα, και τις εξατομικευμένες λύσεις που η διαδικασία αυτή μπορεί να προσφέρει, σε αντίθεση με μια τυποποιημένη απόφαση που λαμβάνεται σε κεντρικό επίπεδο.

Πηγή: http://mediationblog.kluwerarbitration.com/2018/09/04/corporate-culture-business-mediation/

Βασιλική Κουμπλή
Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω – Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια